Zou je vechten?

We zitten nu midden in de tijd van het jaar waarin we herdenken en vieren. Herdenken dat er honderdduizenden, miljoenen, mensen zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog en bij oorlogsgeweld in de periode daarna. Vieren dat we in vrede vrijheid leven, in een democratie, en in een rechtsstaat.

Ik betrap me erop dat ik het vieren op dit moment niet altijd gemakkelijk vind. Er is zoveel aan de hand in de wereld, ook dichtbij. Daarom blijft het belangrijk stil staan bij de lessen die we zouden kunnen leren uit ons eigen verleden. En ons de vraag te stellen: wat kan ik doen, wat is mijn rol?

Bij de herdenking van de executie van 16 Apeldoornse mannen op 12 en 13 april 1945, werd deze vraag prachtig verwoord door Lize van Gulijk, uit groep 7 van de Parkenschool.

Ze vond het goed dat ik haar woorden leende voor deze column. Dank je, Lize, je hebt een super mooi gedicht gemaakt.

Ton Heerts

zou je vechten
zou je vechten voor een ander
zou je vechten voor de vrijheid
zou je vechten voor een anders blijheid

hoe wij nu leven, dat was er niet
zij hadden geen blijdschap maar verdriet
ging je naar buiten en was je Jood
dan hoorde je de kreten van je eigen dood

zij hebben daar een maand gelegen
bevrijding, blijdschap, zij zijn vergeten
zestien mannen daar gestorven
hun geluk is daar bedorven
wij herdenken hen elk jaar
want zij waren er voor elkaar

dus zou je vechten
zou je vechten voor een ander
zou je vechten voor de vrijheid
zou je vechten voor een anders blijheid

zij zijn voor anderen gesneuveld
en zij rusten voor altijd in ons hart.
we zijn nu bij Kruisjesdal
om ze nooit meer te vergeten

Lize van Gulijk