In onze samenleving gaat alles voortdurend door. Zomer of winter, licht of donker, we merken nauwelijks het onderscheid. De vraag is natuurlijk of we ons zelf daarmee geen geweld aan doen. We kunnen niet altijd ‘aan staan’. Maar dat lijken we wel vaak van onszelf te verwachten.
Gelukkig hebben we daar een heel fijne uitzondering op: de zomervakantie. Ook die komt er weer aan, over een week of vijf. Ik verheug me er al op, hoeveel ik ook van mijn werk houd. Even wat losser, even tijd om te lummelen. En vooral: meer tijd voor de mensen om me heen.
Die zomerse zachtheid, die zit niet ‘m alleen in de temperatuur. Want ook de sfeer knapt op van wat meer zon, wat meer rust en wat meer losheid. Ook daarom houden mensen van de zomer, denk ik. Het wordt er allemaal wat lichter van, wat zonniger.
Het zou fijn zijn, als we die zomerse zachtheid wat langer zouden vasthouden. Het liefst tot diep in de winter. Of tot aan de volgende zomer. De wereld en het leven worden er zo veel mooier van.
Ton Heerts