Per vers wijken kijken
Ommetjes door Apeldoorn.
“Wij zien de dingen niet zoals ze zijn,
we zien de dingen zoals wij zijn.”
(Anais Nin, schrijfster en danseres, 1914-1977)
De Apeldoornse wijken zijn bekeken en beschreven door mijn ogen.
Zoals ik ze zie.
Mijn Apeldoorn.
Waar ik wandel en fiets.
Waar ik over hoor en lees.
Waar ik leef.
Dat is wat het is.
ZEVENHUIZEN
vergis geschiedenis
van hoge flats en onheilsplek
Mheengroen doorspekt met eendgekwek
het is hier opgefrist
’t is Zevenhuizen, fijne stek
waar ik mijn parels vis
DE MATEN
veld en hoef bijeen vergaard
horst en donk het eerst gedreven
waar vandaan is om het even
ongeacht je kleur of aard
samen met je maten leven
want hier staat je huis en haard
KERSCHOTEN
vlijtig klieft een laan van licht
langs een plein met winkelwaar
koninklijke boulevard
schuine straten, groen gezicht
net van warmte om elkaar
in een duurzaam evenwicht
ORDEN
ik wil jouw woorden graag verstaan
dat ik jouw zus-mijn zo wat snap
ik jouw muziek en jij mijn grap
in volk- en schilderstraat en -laan
van vreemde buur naar naoberschap
dat komt in orde… graag gedaan
BERG EN BOS
wonen in een bos kost soms een berg
als een huis wat ruimer is gebouwd
rollend geld is nieuw en liggend oud
ik ben niet jaloers, althans niet erg
als je weet -ik word nu al benauwd-
wat een onderhoud zo’n stulpje vergt
WOUDHUIS-OSSEVELD
waar ooit nat woud huist een kasteel
en buurtjes werden er ontvouwd
de scholen jong, ginds talmt wat oud
een ring door west, oost tuintafereel
een fort voor levensonderhoud
en zo krijgt ieder hier zijn deel
ZUIDBROEK
joggers in gestrekte draf
of de wind hen achterna zat
vlinders dansen langs de draadkat
fladdervrolijk heuvelaf
wandelwagens op het parkpad
wellend water, ver geblaf
ZUID brummelhof- staatsliedenkwartier- rivierenbuurt
straten uit een staatsverleden
stromen als rivier langs ’t dok
park trekt bal en wandelstok
stalen voetspoor in het heden
noeste werkershuizenblok
soms wat mokken, vaak tevreden
ZUID vogelkwartier- componistenbuurt
vroege vogelsymfonie
Schubert shopt en adelaar
nestelt verse etenswaar
taling strooit met energie
rijtjes tweeën bij elkaar
in een bonte harmonie
UGCHELEN
stuk stad, dat je als dorp herkent
het hamert aan de waterkant
kastelen aan de stedenrand
de bron van zeemanszangtalent
voor beter is de lappenmand
voor rust een hof met monument
CENTRUM
binnenste der buitenstad
water door jouw hart gegrift
katerplaats na levensdrift
prins steeg van het rechte pad
park met lommer in de lift
prikkels voor jouw bikkelhart
DE PARKEN
met hoogwaardigheid bekleed
klinkt door lanen zijn historie
ademt trots uit elke porie
villa’s, parken bij de vleet
Veluws beeld van Indisch glorie
in een anders aanschijns zweet
HET LOO
tastend en zo ziende blind,
stok als ogen in de hand,
wijkt de wereld aan de kant
waar het groen oranje tint
bakermat van ’t vaderland
en ”OLÉ” ons samenbindt
Peter-Jan de Wilde
Stadsdichter van Apeldoorn 2023-2024
