Primitief

Afgelopen zondag stonden we stil bij geweld tegen vrouwen. Orange the World, heet die actie. Diep triest dat dat nodig is. We vinden ons zelf als samenleving zó ontwikkeld, we kunnen zóveel. Maar als het op geweld tegen vrouwen aankomt, zijn we eigenlijk nog steeds bijzonder primitief. 
Want de cijfers liegen er niet om.

73 % van de Nederlandse vrouwen is ooit seksueel geïntimideerd; dit komt neer op 4,3 miljoen vrouwen. 18% van de Nederlandse vrouwen heeft ooit seksueel geweld meegemaakt.
En elke 8 dagen sterft er in Nederland een vrouw door geweld.

Dan hebben we het bijvoorbeeld over eerwraak, mensenhandel, stalking of praktijken van loverboys. En eigenlijk is loverboys niet de goede term, het is een veel te vriendelijke aanduiding voor misdadige uitbuiting en georganiseerde verkrachting. 

En voor wie denkt, dat dit alleen in verre landen voorkomt: nee dus. De cijfers die ik net noemde, gaan alleen over Nederland. En ik vind ze schokkend. Dat ze wereldwijd nog alarmerender zijn, doet daar niets aan af.

Nog niet zo lang geleden werd in Apeldoorn een vrouw op straat doodgestoken, in het bijzijn van haar driejarige dochtertje. Dat onderzoek loopt nog, maar eerwraak is een scenario waar rekening mee gehouden wordt.  

Je zou er moedeloos van worden. Maar dat moeten we niet doen. Wat we wél moeten doen, is opstaan. En medestander zijn. Niet wegkijken als we iets zien gebeuren. Maar ertussen gaan staan, te hulp schieten, je laten zien en horen.

We zijn in Apeldoorn begonnen met een campagne tegen intimidatie op straat. Daarbij hebben we situaties levensecht in scène gezet, om te kijken wat mensen zouden doen, en er dan over in gesprek gaan. En tot mijn vreugde grepen de meeste Apeldoorners in.
En zo moet het. Geweld tegen vrouwen is niet alleen een zaak voor vrouwen. Het is een zaak voor iedereen.

Of beter gezegd: het is eigenlijk vooral een zaak voor mannen. Want het zijn meestal mannen die zich schuldig maken aan geweld tegen vrouwen. 

Dat moet stoppen. En wel nu.

Ton Heerts